O książce: rok / W opowiadaniu „Dziedzictwo”, poświęconym pamięci swojej matki, „Nikołaj Samochinowi udało się, nie popadając w polemiczny patos i fałszywe emocje, pokazać, jak zwani „zwykli ludzie” nie są prości, jak mocno zakorzenione są w nich pojęcia przyzwoitości, sprawiedliwości i obowiązku. W opowiadaniu „Dziedzictwo” wykorzystano fragmenty rękopisu matki, która u schyłku życia postanowiła spisać (a może się to komuś przydać?) doświadczenie swojego życia. Pierwsze akapity prezentowane są bez edycji: ze wszystkimi błędami, łączeniem wyrazów, bez znaków interpunkcyjnych. Sam tytuł brzmi tak: „Wspomnienia moich minionych lat”. A jednak czytając te strony (później starannie zredagowane przez mojego syna) rozumiesz, gdzie leżą początki inteligencji Samochina. (I. Fonyakov)